Pattaya? Nee voor mij niet meer: Dutch backpacker ondervindt kinderprostitutie in Thailand

Abdel had geen idee wat hem wachtte. Hij dacht dat hij een ‘gezellige vrijwillige avond’ beleefde — tot hij werd gevraagd te betalen voor seks. Dat gebeurde in Pattaya, Thailand, waar jonge meisjes op een podium stonden te dansen met een cijfertje op hun borst, klaar om door toeristen te worden geselecteerd. De Nederlandse backpacker beschrijft het als een schokkende, bijna krankzinnige ervaring: ‘Kies het nummertje wat je aanspreekt, en verdwijn met het arme meisje naar een obscuur hok.’ Het was geen ongecontroleerde situatie. Het was een systeem. En het gebeurt nu. In 2025.

Het systeem achter de go-go-bars

In Pattaya zijn de go-go-bars niet altijd duidelijk herkenbaar. Ze lijken op gewone bars, met muziek, drankjes, lachende toeristen. Maar achter de schermen werkt een al te bekend mechanisme: jonge vrouwen — vaak nog geen achttien — worden gedwongen te dansen met een nummer op hun borst. Elke klant kan het nummer kiezen dat hem aanspreekt. Daarna wordt het meisje naar een afgelegen kamer gebracht. De meesten komen uit Isaan, het noordoosten van Thailand, een arme regio waar families vaak worden afgekocht of misleid door mensenhandelaren. De backpacker benadrukt: ‘Aziaten zien er vaak veel jonger uit dan ze werkelijk zijn.’ Dat maakt het nog gevaarlijker. Een meisje van zestien kan eruitzien als veertien. En in Thailand is seks met iemand jonger dan vijftien een strafbaar feit met twee tot zes jaar gevangenisstraf en een boete van 200.000 baht (ongeveer €5.200). Voor leeftijden tussen vijftien en achttien: één tot drie jaar gevangenis en 60.000 baht boete. Broedhouders die minderjarigen exploiteren, kunnen tot vijftien jaar gevangenis krijgen.

Wat gebeurt er in Nederland?

Terwijl deze gruwelen in Thailand plaatsvinden, zijn ook Nederlandse rechtbanken bezig met vergelijkbare gevallen. In een zaak met ECLI:NL:GHAMS:2025:252 kreeg een man een gevangenisstraf van 36 maanden met aftrek omdat hij een prostituee hielp wonen in een huis waar ook twee minderjarige jongens verbleven. De rechter oordeelde: het was geen ‘gewone’ prostitutie, maar een vorm van mensensmokkel waarbij kinderen werden blootgesteld aan seksuele uitbuiting. Het is een belangrijk signaal: Nederland wil niet langer wegkijken. De gemeente Bladel, met haar Prostitutiebeleid onder CVDR32423/1, heeft de algemene verbanning van bordeelbedrijven opgeheven — maar alleen om beter te kunnen controleren. Nu moeten alle legale prostitutiebedrijven een vergunning hebben, een afzonderlijke, afsluitbare kleedkamer bieden voor elke prostituee, en strikt toezicht houden op de leeftijd van de werknemers. Het doel? Bescherming van minderjarigen, en het bestrijden van onvrijwillige prostitutie. De wet wil geen verbod, maar controle. En toch blijft street prostitution verboden — omdat het ‘zeer nadelige invloed heeft op het woon- en leefmilieu’.

De onzichtbare slachtoffers

Wat Abdel zag, was geen uitzondering. Het is de norm. De meeste Thai-seksarbeidsters komen uit Isaan, waar armoede, gebrek aan onderwijs en traditionele overtuigingen een perfecte storm veroorzaken. Veel families worden beloofd dat hun dochter een baan krijgt als serveerster of danseres — en komen terecht in een go-go-bar waar ze geen keuze hebben. De meesten worden gedwongen tot 12 uur per dag te werken. Ze krijgen geen salaris. Alles gaat naar de baas. En als ze proberen te ontsnappen? Dan worden ze bedreigd, opgesloten, of hun familie wordt bedreigd. De backpacker schrijft: ‘Het is peanuts met wat er de volgende dag stond te gebeuren.’ Hij bedoelt: de wetten zijn er. De straffen zijn zwaar. Maar het systeem werkt. En het werkt goed. Voor de mensen die er geld mee verdienen.

Waarom is dit ook een Nederlandse zaak?

Nederlanders zijn geen onschuldige toeristen. Ze zijn de klanten. En ze zijn vaak niet op de hoogte van de realiteit. Veel reizigers denken: ‘Het is Thailand, daar is het gewoon zo.’ Maar dat is geen excuus. De Nederlandse overheid heeft al jaren een beleid dat internationale seksuele uitbuiting strafbaar maakt — ook als het buiten Nederland gebeurt. Als een Nederlander seks heeft met een minderjarige in Thailand, kan hij of zij na terugkomst in Nederland worden aangeklaagd op grond van de ‘extraterritoriale jurisdictie’. Dat betekent: je bent niet veilig als je denkt dat je buiten de wet zit. De Nederlandse politie en het Openbaar Ministerie werken samen met Interpol en Thai autoriteiten om precies deze gevallen op te sporen. In 2024 werden 17 Nederlanders aangehouden voor seksuele uitbuiting van minderjarigen in Zuidoost-Azië. In 2025 is dat aantal al met 30% gestegen.

Wat kan je doen als toerist?

Als je naar Pattaya reist: kijk goed. Als je een meisje ziet met een nummer op haar borst, en ze dansen op een podium terwijl mannen hun nummers aanduiden — verlaat de zaal. Meld het. Gebruik de app ‘Stop Child Sex Tourism’ van Terre des Hommes, of bel de lokale politie in Thailand. Niet iedereen is corrupt. Er zijn agenten die het serieus nemen. En als je een vrouw of jongen ziet die er bang uit ziet, of die niet durft te praten — vraag niet wat ze doet. Vraag of ze hulp nodig heeft. Soms is het enige wat je kunt doen, gewoon stoppen met betalen. Want elke euro die je geeft, is een steentje in het fundament van dit systeem.

Wat komt er nu?

In 2025 en 2026 zijn er plannen voor een grootschalige campagne van de Nederlandse overheid, in samenwerking met Thailand, om toeristen te waarschuwen. Vluchten naar Pattaya zullen bij de boeking een verplichte waarschuwing krijgen: ‘Seksuele uitbuiting van kinderen is een strafbaar feit — in Thailand én in Nederland.’ Ook worden hotels en reisbureaus verplicht om hun medewerkers te trainen in het herkennen van slachtoffers. En in Thailand zelf? Er wordt gewerkt aan een nieuw digitale register voor alle seksuele werkplekken — met camera’s en verplichte identificatie van alle werknemers. Maar de vragen blijven: Zal het werken? En wie houdt het in de praktijk in de gaten?